Het ‘Greater St Lucia Wetlands Park’ (ook wel: ‘iSimangaliso Wetland Park’) ligt aan de oostkust van Zuid-Afrika en reikt zover als de Mozambikaanse grens. Het park bestaat uit verschillende natuurreservaten, zowel betrekking hebbende op zee (koraalriffen en stranden) als op het land (bossen, moerassen, meren en weelderige kustvlakten). Het is het eerste Unesco Wereld Erfgoed van het land en het op twee na grootste park.
Naast prachtige en gevarieerde flora, is er in het park net zulk prachtig en gevarieerd wild te vinden. De grootste populatie nijlpaarden en zo’n 1.000 krokodillen hebben er hun thuisbasis. Maar de grootste zoogdieren die er te vinden zijn, zijn de bultrug in zee en de Afrikaanse olifant op het land. Ook zijn er waterbuffels, neushoorns, zebra’s, elanden en koedoes te vinden. Van groot belang is de enorme hoeveelheid vogelsoorten; meer dan 500 verschillende soorten verblijven er al dan niet permanent. Minder zichtbaar, maar net zo indrukwekkend, zijn de reptielen en amfibieën: het park kent een van de meest gevarieerde soorten kikkers en ook zeeschildpadden en slangen voelen zich er thuis.
In het uiterste zuiden van al deze pracht ligt het toeristendorp St Lucia, direct aan de lagune waar met name veel nijlpaarden en krokodillen te vinden zijn. De bewoners kijken dan ook niet meer raar op als er ’s nachts nijlpaarden door de straten wandelen. De hoofdstraat is McKenzie Street en hier zijn dan ook alle voorzieningen te vinden (veel accommodatie, restaurants, banken, (souvenir)winkels, boekingskantoren, een apotheek en een benzinestation). Pas tijdens een avondwandeling wel op voor enorme slakken op de stoep en voor teken.
Er is een enorm aanbod aan bootoperators voor een ‘hippo & croc tour’ over de lagune. Tijdens zo’n boottocht wordt veel verteld over de dieren die zijn te zien en over de natuur. Onze stuurman van ‘Advantage’ is wat ons betreft een beetje té enthousiast en kletst daardoor te veel en maakt grapjes die niemand begrijpt. Soms wil je gewoon van de stilte genieten of in stilte van al het moois om je heen. We zien veel, heel veel nijlpaarden. Het zijn passieve beesten, die vooral in groepen samengedrongen in het water staan. Iedereen wacht op het perfecte fotomoment, waarop een nijlpaard z′n bek opendoet en ons zijn tanden laat zien. We treffen het niet. We zien ook wat krokodillen, die net zo passief in het zonnetje liggen te dutten. IJsvogels en een Afrikaanse visarend zijn andere dieren waarop de stuurman ons attendeert. Hij probeert met de boot dichtbij te komen, maar het laat zich raden dat de beesten dan wegvliegen.
Met de auto kunnen we bij Sugar Loaf Campsite komen, zo’n 2,5 km ten oosten van het dorp en vlakbij de kust. Daar begint een vlonderpad langs het water en door het moerasgebied bij de monding met de Indische Oceaan. We worden al bij het begin gewaarschuwd voor krokodillen; het zal toch niet zo zijn dat die beesten gewoon onder de vlonders liggen?! Ineens worden we een beetje bang. In ieder geval zien we ze wel – en ook nijlpaarden – op een afstandje bij het water en óp het strand. Het gekke is, dat een paar tientallen meters van de dieren vandaan gewoon mensen staan te vissen! Die zullen wel wat gewend zijn.
