Of we de Florida Keys helemaal uitrijden tot aan Key West, op zo’n 200 km van Florida City, valt te betwijfelen, maar we staan vroeg op en zien wel hoever we komen. In ieder geval willen we de (oude) Seven Miles Bridge tussen de eilandengroep Marathon en Big Pine Key zien en ervaren. Vanuit de auto zien we prachtige plaatjes van wit zand en helderblauw water, maar al snel komen we er achter dat er maar weinig plekken zijn om te stoppen en er van te genieten. Dat is een beetje the story van deze vakantie.
Na een vroege eerste stop, stoppen we pas weer bij die Seven Miles Bridge, waar de oude en nieuwe brug naast elkaar liggen. We lopen wat rond en over de oude brug en zien er bij toeval een gigantische leguaan zitten, de hier niet echt schijnt thuis te horen. Key West is hier nog maar zo’n 45 km vandaan en je moet toch op het zuidelijkste puntje van het Amerikaanse vasteland geweest zijn, dus we gaan toch door. In het toeristische Key West is het druk en warm, we kunnen de auto niet kwijt en er staat zelfs een rij voor de foto op het zuidelijkste punt. Niets voor ons; zelfs het prachtige Smathers Beach met palmbomen op het strand, kan ons nu weinig boeien. We kopen een broodje, maken tussen de mensenmassa door een foto van het zuidelijkste punt en vertrekken snel weer. Dit was onze kennismaking met Key West.
Op de terugweg stoppen we pas weer op Big Pine Key, waar we twee korte wandelingen maken in het Key Deer Refuge. In dit kleine natuurpark schijnt een groep van zo’n 300 herten te zitten die alleen hier voorkomen. Maar het is blijkbaar nog te warm voor ze om zich aan ons te laten zien. Wel zien we bij de Blue Hole, het enige zoetwatermeer van de Keys, nog twee alligators liggen. De volgende stop is bij een oude spoorbrug die al in 1935 deels werd weggeslagen door een orkaan en sindsdien niet meer in gebruik is. Door de inmiddels laaghangende zon is de roestige bouwval toch best een mooi plaatje.
Dan is het tijd om een mooi plekje te zoeken om naar de ondergaande zon te kijken. Gelukkig gooit de bewolking roet in het eten, want zo’n plekje vinden we niet zomaar, of we zien het te laat. Er rest ons nog een vrij lange rit in het donker terug naar het motel; weer een mooie, warme dag waarop we (te) veel in de auto hebben gezeten.
De volgende dag hoeven we niet weer helemaal naar Key West, dus kunnen we wat later op pad. Vandaag willen we nu eindelijk de mooie plaatjes maken en tijd hebben voor wat rustmomentjes.
Omdat het bewolkt is (maar niet minder warm), is het water niet zo blauw als het kan zijn, dus van die mooie plaatjes komt niet zoveel. Maar eindelijk hebben we tijd om een lekker met onze voetjes in het water te gaan en maken we toch nog een wandeling van zo’n twee uur door het tropische bos van Curry Hammock State Park, waar we tot drie keer toe bijna op best grote en merkwaardige hermietkreeften trappen.
Een echte ondergaande zon zit er door de bewolking ook vandaag niet in, maar we nemen genoegen met de plaatjes die daar net aan vooraf gaan.
[twitter_stream template=”list” search=”FloridaKeys” lang=nl count=5]
