In Halls Creek informeren we in het visitor center naar de mogelijkheden om Purnululu NP te bezoeken. Met de eigen camper kan dat niet, omdat de weg ernaartoe ‘4wd only’ is. Het is mogelijk om een 4wd te huren, maar de medewerkster rekent ons voor dat dat niet (veel) goedkoper is dan een dagexcursie. Dat betwijfelen we, maar na wat wikken en wegen en een beetje tegen onze zin boeken we een veel te dure dagtour bij East Kimberley Tours.
Het gehucht Turkey Creek dient als uitvalsbasis en de wekker gaat al om 4:15 uur. Ons ochtendritueel is vlug, zodat we om 5:20 uur klaar staan voor de 4wd bus die om half 6 vertrekt. Dachten we eerst nog de enige gekken te zijn die met deze tour meegaan, al snel komen meer mensen aanlopen. We zijn uiteindelijk met elf personen. Een snel voorstelrondje maakt duidelijk dat we met twee Duitse stellen, twee Australische stellen en een Zwitsers meisje in de bus zitten. Het voordeel van het vroege tijdstip is dat we de zon zien opkomen. Om dit nationaal park (tevens Werelderfgoed) te kunnen zien, moet je veel in de auto zitten. Van een ‘weg’ is niet echt sprake, het is meer een zandspoor met de nodige rotsen en kuilen. Jess, onze gids, noemt dat ‘bumpty bumpty’. Over 55km rijden we ruim twee uur (en dat schijnt nog snel te zijn)! In die twee uur stoppen we twee keer om de benen te strekken en foto′s te kunnen nemen en een keer voor koffie of thee met een plak cake.
Dan zijn we bij de eerste ‘place to be’: Echidna Chasm. Een nauwe kloof van 1km lengte, die licht en warm begint met kleine palmbomen maar steeds donkerder en kouder wordt. Aan het einde is een kleine holle ruimte. Hier loopt de kloof dood en moeten we weer dezelfde kilometer terug. Grote keien en rotsen maken het lopen wat lastig (goed opletten en niet constant naar boven kijken dus). Na deze korte wandeling is het alweer tijd om te lunchen. Dat doen we bij het Bellburn Camp, het eigen ecologische bushcamp van East Kimberley Tours, ergens halverwege het park. We kiezen ervoor om in de koelte van de tent te zitten en niet onder de parasols op het terras. Met vegetariërs is rekening gehouden en tijdens de lunch raken we aan de praat met het Zwitserse meisje, als jonge Europeanen onder elkaar.
Na de lunch rijden we naar Cathedral Gorge. Ook dit is slechts een korte wandeling vanaf de parkeerplaats, niet meer dan 2km. Aan het einde is een soort grot (maar dan open van boven) met een meertje. De akoestiek is er erg goed en onze gids laat dat horen door het promotielied van Qantas te zingen. Ze krijgt groot applaus. Op deze plek in het zuiden van het park komen we heel dicht bij de oranje-zwarte bijenkorfformaties waar dit park bekend om is (de zogeheten ‘bungles’). Prachtig om te zien en we krijgen er geen genoeg van om ze van alle kanten op de foto vast te leggen. Na Cathedral Gorge is het alweer tijd om de terugweg aan te vangen.
Ergens halverwege stoppen we voor een bak koffie of thee en weer een plak cake terwijl de zon ondergaat. De heuvels hebben heel even een prachtige oranje gloed. Voor Jess is het een uitdaging om in de schemer een dingo te zien, ze heeft nauwelijks een dag meegemaakt waarop dat niet gebeurd is. En prompt zien wij vanuit de bus ook een schim van zo′n dier. Het is echter te donker om er wat van te maken. Om 18:45 uur worden we weer safe and sound afgezet bij de camping van Halls Creek.
[twitter_stream template=”list” search=”purnululu+OR+bungles” lang=nl count=5]
