Twee keer zijn we in Darwin geweest. Komt het erg arrogant over als we zeggen dat we Darwin ‘dus’ een beetje kennen? Voor ons is dit weerzien een trip down memory lane.
Vijf jaar geleden eindigde onze reis langs de westkust van Australië in deze tropische, compacte en zelfbenoemde kosmopolitische stad. Nu levert de eerste aanblik ervan vanuit de taxi van het vliegveld naar het motel echter niet bepaald een déjà vu op. Mmmm. Ook onze eerste wandeling naar het centrum voor een kleine boodschap doet ons niet bepaald elkaar aanstoten en roepen ‘weet je nog?’. En dus zoeken we – ondanks de lange reis die we net achter de rug hebben – al op onze eerste avond zelf maar een plek op waarvan de herinneringen nog wel vers in het geheugen liggen: Mindil Beach. Tussen april en november (het droge seizoen) is hier op zondag en donderdag de Sunset Market; met zo’n 50 eetkramen, verschillende kleding-, handwerk- en kunstverkoopkramen, én live muziek één van de hotspots van de stad. En dat alles onder het genot van een ondergaande zon. Vijf jaar geleden zagen we al dat de didgeridoo virtuoos eMdee een grote publiekstrekker is en laat hij toch ook nu weer van de partij zijn! Compleet met Aboriginal jeugd die hun heupen en billen duizelingwekkend snel op de klanken van zijn muziek laten schudden. Dit voelt als thuiskomen.
[huge_it_video_player id=”3″]
Darwin is een vrij nieuwe stad, omdat het in 1974 vrijwel compleet is weggevaagd door cycloon Tracy. Er zijn nog maar een paar gebouwen (of restanten daarvan) die stammen uit de 19e eeuw. Met de stadswandeling zijn we dus net als vijf jaar geleden snel klaar.
In het centrum van de stad wordt volop gesloopt en gebouwd. Het koffiehuisje in de kleine winkelstraat waar we vijf jaar geleden nog lekker zaten, heeft voor nieuwbouw plaats moeten maken. Of het moet naar de overkant verhuisd zijn, waar John van overtuigd is. Van de winkelstraat herkennen we nog de boekwinkel waar je boeken kunt ruilen en de etalage met krokodillensouvenirs. Daar zijn ze hier wel dol op: van complete krokodillenhuiden tot een krokodillenburger, niets is te gek. Het – zo te zien populaire – vegetarische tentje waar we lunchen, herinneren we ons niet, terwijl we het ons tegelijkertijd niet kunnen voorstellen dat we er vijf jaar geleden voorbij zijn gelopen. Stomme gedachte; alsof in vijf jaar tijd niets verandert! Het Darwin Waterfront was vijf jaar geleden nog in aanbouw. Nu is het een populaire recreatieplek met een strandje, een golfslagbad en horeca. De klamme hitte vraagt om een duik, maar daar zijn we nu nog niet op voorbereid. Als het goed is, komen we nog genoeg van dit soort (zwem)gelegenheden tegen. Het is nu nog in de knallende zon en 36 graden vooral even doorbijten en verkoeling zoeken in winkels en met veel drinken.
Omdat in Australië de zomer aantreedt (en de temperaturen daar ook naar zijn), zou je toch zeggen dat het toeristenseizoen volop draait. Niets is minder waar; het is erg rustig, zo merken we ook bij de jachthaven van Cullen Bay, waar het vijf jaar geleden leuk vertoeven was. Het is er nu echter muisstil, de horeca is amper open en er wordt ook verbouwd. Gelukkig kunnen we voor een heerlijke lunch terecht bij Yots Greek Taverna, al zijn we praktisch de enigen. Hier in ‘The Top End’ maakt men zich klaar voor het regenseizoen en dan blijven de toeristen langzaamaan weg.
[twitter_stream template=”list” search=”Darwin+AND+NT” lang=nl count=5]
