We hebben de wekker op 7:00 uur gezet om er een nuttige dag van te maken, we gaan fietsen in Perth. Tijdens het ontbijt kijken we naar het nieuws en het weerbericht van vandaag: 19 graden en zonnig, perfect om te fietsen van Perth naar Fremantle.

Als we van ons motel aan Terrace Road naar de fietsverhuurder aan het einde van de Riverside Drive lopen, worden we opgehouden door tientallen papegaaien die in klimrekken in het park tegenover het motel aan het spelen zijn. Geweldig om te zien. Zo geweldig dat we er iets te lang blijven kijken en pas om 9:45 uur op onze fietsen stappen voor de 18km naar Fremantle. We hebben er zin in! Het eerste stuk na de brug over Swan River is niet het fraaiste deel, maar we zien een groep aalscholvers prachtig in het zonnetje drogen op een stukje beschermd gebied. Na de Canning Bridge is de route mooier, door de groene stroken langs de rivier en de zuidelijke buitenwijken van Perth. We rijden zelfs een stukje over een houten vlonder. Na anderhalf uur fietsen pauzeren we bij een speeltuin in het Tompkins Park tussen de wijken Applecross en Attadale. We hebben geen idee hoe ver het nog is. We houden nog een tweede pauze, omdat we drie zwarte zwanen zien op de oever van de rivier, heel toepasselijk. Zwarte zwanen komen in Australië nagenoeg alleen in Perth voor. De bedoeling is om de pauze kort te houden, alleen voor een foto, maar als we weg willen rijden blijkt Patricia ineens een lekke achterband te hebben. Verdorie, daar zitten we niet op te wachten. We klooien zelf wat aan, maar het lukt niet echt en dus geven we toe aan de hulp van een aardige voorbijganger. Door deze pech hebben we flinke vertraging opgelopen. De afstand valt vies tegen. We zullen toch moeten doorzetten voor de laatste 8km, want de weg terug is langer.

Pas om half drie zijn we in Fremantle. We denken even een bakkie te gaan doen aan de cappuccinostrip (South Terrace), maar het is daar barstens druk. Het wordt een snelle loempia in een straat daarachter. We besluiten dat we vanavond met de trein terug gaan. Met die gedachte valt ineens een bepaalde rust over ons heen. We lopen naar het Maritime Museum, waarin we de hele VOC-geschiedenis verteld krijgen en een origineel deel van de Batavia kunnen bewonderen (en aanraken). Leuk om zoveel Hollandse geschiedenis aan de andere kant van de wereld tegen te komen! We zijn hier zeker een uurtje zoet. Nu we toch de tijd hebben, besluiten we te gaan eten bij de Mexican Kitchen aan South Terrace. We gaan met onze jas aan buiten zitten om de fietsen een beetje in de gaten te kunnen houden, die we aan een hek hebben vastgemaakt. Waarom we niet vaker een trein pakken, is ons een raadsel, maar we zijn deze avond heel blij met dit comfort. Het lullige is alleen dat de fietsen geen verlichting hebben, dus we moeten vanaf het station in Perth terug naar het motel gaan lopen. Dat doen we eerst de verkeerde kant op, maar als we weer ‘en route’ zijn, kunnen we het laatste stuk lekker met een vaartje naar beneden rijden. Om half 8 zijn we terug bij het motel. Wat een dag!