De wekker gaat vroeg. Het was vannacht koud – een graadje of 5 – en dat terwijl je het binnenland (de outback) toch met warmte associeert. We stappen bij John en Lesley(*) in de auto voor een avontuurlijke dag in Karijini NP.
We rijden eerst naar Weano Gorge in het westelijk deel van Karijini NP. Op een niet zo′n diep gedeelte kunnen we via een paar traptreden naar beneden. Daar is het wonderbaarlijk groen, er groeien bomen zelfs uit de kloofwand. Het waterpeil is laag, zodat we er langs en overheen kunnen lopen. Je kunt hier hele routes over de bodem van de kloof volgen, maar die gelegenheid hebben we uiteraard nu niet. We zijn nu al onder de indruk. Weer boven hebben we vanaf Oxer Lookout zicht over maar liefst drie kloven, die op deze plaats bij elkaar komen. We kijken een enorme donkere diepte in en kunnen ons niet voorstellen dat je daar beneden kunt wandelen. Het gaat ook niet altijd goed, zo blijkt uit de herdenkingssteen die bij de lookout staat.
De volgende stop is het uitkijkpunt over Joffre Falls. Tot onze verbazing zien we bovenaan de waterval mensen lopen en zelfs een meisje zelfverzekerd in aardig tempo afdalen naar een plekje vlak aan het water in het diepe dal (we krijgen door dat ze de oranje pijlen op de rotsen volgt). Waarschijnlijk heeft ze niet in de gaten dat ze vanaf grote hoogte wordt bespied als ze haar handdoek neerlegt en zich met een boek installeert. Tsja, je moet er wat voor over hebben om je in alle rust te kunnen ontspannen. Hoewel wij het gevoel hebben dat we net zijn begonnen, is het voor John en Lesley tijd om te lunchen. Het is precies 12:00 uur. Echt voorbereid daarop zijn we niet, maar we hebben natuurlijk wel wat te eten en drinken mee. John en Lesley pakken als ervaren avonturiers uit met broodjes, koffie en zelfgemaakte cake. Die smaakt overigens niet onverdienstelijk.
Na de lunch stoppen we bij het uitkijkpunt over de oneindig diepe Knox Gorge en daarna dalen we de wat minder diepe Kalamina Gorge af. Lesley vertelt dat ze dit de mooiste kloof vindt en we kunnen haar geen ongelijk geven. Diep is de kloof absoluut niet en daardoor meer ontvankelijk voor de zon. Ook hier is de bodem groen en liggen er fraaie poeltjes. Langs de wanden zien we wel vijf verschillende aardlagen, heel mooi. Na Kalamina Gorge rijden we zo′n 20km naar het oosten en stoppen we bij het visitor center van het park.
Ten slotte is Dales Gorge aan de beurt. In deze kloof hadden we ons het meest verdiept, omdat hier een verharde weg naartoe gaat. We hebben gelezen over de mogelijkheden om af te dalen en op de bodem te wandelen naar Circular Pool of Fortescue Falls, mooie plekken voor een verfrissende duik. Maar daar kan het nu niet meer van komen. Niet alleen omdat we met John en Lesley zijn, maar ook omdat we al de hele dag op pad zijn, het erg warm is en we zelf ook eigenlijk geen zin meer daarin hebben. We horen en zien we vanaf het uitkijkpunt mensen beneden en zien we de pool liggen. Heel verleidelijk, maar nee…niet voor ons op dit moment. Wij zijn de hele dag op weg, eigenlijk net zoals we het ook zelf gedaan zouden hebben, dus we hebben absoluut niet te klagen. Lesley en John zijn fantastische gidsen en we zijn hen zeer dankbaar dat we nu weten wat we anders gemist zouden hebben.
(*) John en Lesley, twee Australische, reislustige senioren die ons aanbieden om met hen door Karijini NP te rijden. Een aanbod dat we natuurlijk dankbaar aannemen.
[twitter_stream template=”list” search=”Karijini” lang=nl count=5]
