2009/06/23: Naar Cooinda (Kakadu NP)
Onderweg zien we dat men aardig bezig is met bosbranden om nieuwe vegetatie een kans te geven. Dat verklaart waarschijnlijk dat we ineens in een hele groene, vruchtbare omgeving rijden. Maar we zien ook dat dat niet altijd zonder leed gaat: de tweede dingo die we in ons leven zien, steekt kreupel de weg over met een flinke brandwond op z’n heup. Dat geeft te denken.
We zijn om 16:30 uur bij de camping in Cooinda. We voelen meteen de benauwende, vochtige warmte van dit gebied. We boeken voor twee nachten, maar deze eerste nacht is geen campingplaats met elektra beschikbaar. Maakt niet uit, dan pikken we dat gewoon ergens anders vandaan, in het washok kun je ook je waterkoker opzetten. We kunnen zelf een mooie, ruime plek uitzoeken, draaien daarna een wasmachine, boeken een boottocht door de Yellow Water Wetlands voor morgen en relaxen. Erg lang kan dat echter niet, want zodra de duisternis invalt, komen honderden muggen tevoorschijn. Het is echt niet grappig en we kunnen alleen maar eten in ons bloedhete campertje. Dat is de keerzijde van dit avontuur. Als we terug komen van de afwas zijn onze buren in rep en roer. De buurman vertelt dat er een dingo rondloopt en inderdaad, even later loopt ie vlak langs ons. Op de foto zetten lukt niet goed, daarvoor is het te schemerig en het beestje te beweeglijk. Als men had gezegd dat het gewoon een hond is, hadden we het ook geloofd….
2009/06/24: Kakadu NP (dag 1)
Om de ergste hitte en benauwende lucht voor te zijn, vertrekken we vroeg naar Nourlangie Rock en beginnen we daar rond 9:00 uur al aan de wandeling. We zien veel en mooie rotstekeningen en de lookout is ook prachtig, maar het stikt er van de muggen. Vierenhalve week lang hebben we zonder kleerscheuren kunnen reizen, maar in Kakadu krijgen we dubbel en dwars de muggenbulten alsnog. We wagen ook een korte wandeling bij Anbangbang Billabong aan de voet van Nourlangie Rock, maar na de zoveelste waarschuwing voor krokodillen houden we dat toch maar voor gezien. We willen nog wel de klim naar Narwulandja Lookout maken. Dat valt uiteraard niet mee in de hitte en met onze slechte conditie, maar “we made it”. Vanaf hier zien we hoe uitgestrekt Kakadu NP is, er lijkt geen einde aan te komen. In de verte zien we weer bosbranden, dat gaat hier maar door. Na deze klim zijn we er eigenlijk wel helemaal klaar mee. Warm en bezweet rijden we terug naar de camping en eten we een hapje. Ook regelen we dat we toch maar blijven staan op deze staanplaats zonder elektra, want het alternatief is een hele krappe, hutje-mutje plek. Wel met veel schaduw, maar we weten intussen dat veel bomen ook veel muggen betekent.
Om 14:25 uur worden we bij de overkapping bij de ingang van de camping verwacht voor de korte bustocht (slechts 2,5 km) naar de start van de Yellow Water Cruise van 14:45 uur. Vreemd dat we daar niet zelf naartoe kunnen rijden of lopen, maar op zich is het goed geregeld zo. We zijn zeker niet de enigen die met deze tocht meegaan. Valt het aantal mensen in het busje nog mee, bij de aanlegsteiger worden twee behoorlijk grote boten gevuld! Wij kiezen bewust een plek helemaal achterin, zodat we gewoon zonder anderen tot last te zijn, kunnen staan om een foto te maken. Deze boottocht maak je uiteraard voor de mooie flora (de waterlelies bloeien nu niet) en fauna (het moerasgebied is een walhalla voor vogelliefhebbers), maar vooral ook om krokodillen te spotten. We worden er rijkelijk op getrakteerd. Sommige krokodillen hebben van de natuurbeheerders een naam gekregen. Zo varen we bijna over Walter heen, die grotendeels onder water in zijn hol ligt te rusten. Arm beest. Het verschil met onze eerdere kennismaking met krokodillen is dat dit levensgevaarlijke zoutwaterkrokodillen zijn. Veel spektakel is ook van deze dieren niet te verwachten; net als hun zoetwater soortgenoten liggen de krokodillen rustig in het zonnetje te luieren. We zien alleen bij een enkele een geopende bek. Na anderhalf uur zit de tocht er alweer op. Vanaf de aanlegsteiger loopt een boardwalk langs het water richting de camping, maar die is even verderop gesloten. Het water staat nog te hoog en het risico is te groot dat je dan krokodillen op je pad tegenkomt. We stappen dus weer in een busje en worden netjes bij de camping afgezet.
Dan begint weer de poging om zonder agressieve muggen fatsoenlijk te kunnen koken en te eten. Koken lukt nog wel, maar eten in de benauwde camper is niet leuk. We proberen het tegen beter weten in buiten, maar al snel nemen we onze toevlucht tot de wasmachineruimte. We kunnen daar rustig eten, maar dat is intussen afgekoeld en we hebben bekijks. Het is wat: je maaltijd nuttigen terwijl mensen met hun vuile was binnenlopen… We worden er een beetje chagrijnig van. Er zit niets anders op dan gewoon vroeg naar bed te gaan. Dat komt mooi uit, want mede door de warmte zijn we al vroeg in de avond al helemaal kapot.
2009/06/25: Kakadu NP (dag 2)
We kunnen rustig aan doen, al spelen de muggen ons al snel parten in ons ochtendritueel. We hoeven vandaag slechts 50 km verder te rijden, naar Jabiru in het noorden van het nationale park. Voordat we aan die korte tocht beginnen, stoppen we nog een keer bij Narwulandja Lookout, omdat het filmpje dat we daar gisteren maakten, is mislukt. Patricia is bereid om daarvoor de korte, maar stevige klim nog een keer te maken. John blijft bij de camper in de schaduw, maar echt verkoeling levert hem dat niet op. In Jabiru checken we eerst in bij Kakadu Lodge and Caravan Park, een keurige sterrencamping aan de rand van het dorp. De staanplaatsen zijn leuk in cirkels opgezet en lekker ruim. We mogen onze eigen plek uitkiezen en vinden een van de laatste onder een boom, achter een stacaravan. Douche en toilet zijn makkelijk dichtbij. Nadat we onze plek gemarkeerd hebben met de campingtafel en stoelen, gaan we eerst een boodschap doen. Buiten is het snikheet en de – verrassend ruime – supermarkt is in verhouding gewoon koud. Voor onze lol blijven we er zo lang mogelijk rondsnuffelen, al is het aanbod niet echt om over naar huis te schrijven. Terug op de camping proberen we een beetje te relaxen in de schaduw.
Pas om 15:00 uur gaan we op pad naar Ubirr Rock Art Site, de bekende rotsformatie met goed bewaarde Aboriginal rotstekeningen. Er loopt een wandelroute van ca. 1 km langs nagenoeg alle tekeningen, af en toe is er een lichte klauterpartij voor nodig. De tekeningen laten dieren zien (o.a. vissen, krokodillen, vogels en slangen) maar ook meer menselijke silhouetten. Elke tekening heeft een eigen verhaal. Een van ′s werelds oudste symbolen die bij rotstekeningen wordt gebruikt, is de regenboogslang (Rainbow Serpent). De verhalen die erbij horen, verschillen per locatie. Ubirr heeft er ook een en in deze regio symboliseren de Rainbow Serpents meestal sterke vrouwen. Vreemd genoeg is in de tekening geen slang of regenboog te onderscheiden. Als we net voorbij een informatiebord lopen, kruipt uit de paal daarvan ineens een knalgele slang. Dat is natuurlijk even schrikken, maar we zijn verder vooral gefascineerd door het beestje, dat gauw een boom in kruipt. De eerste slang die we zien! Een goede klim naar het plateau van de rots wordt beloond met een prachtig uitzicht. Aan de ene kant ligt de moerasachtige vlakte van Kakadu, die grenst aan Arnhemland, aan de andere kant zijn er grillige rotsen. We blijven hier met heel veel andere mensen wachten op de zonsondergang, die fenomenaal is.
We zijn pas om 19:00 uur weer terug op de camping. Bij de campingbistro willen we een pizza bestellen, maar daar blijken geen vegetarische varianten van te zijn. Dan maar een eenvoudige hap. We doen veel moeite om mugvrij te kunnen eten, totdat we er achter komen dat die in Jabiru lijken te zijn verdwenen. Wat een verademing…
‘Kakadu NP’ was last modified on:
[twitter_stream template=”list” search=”Kakadu” count=5]
