‘Naar Melbourne en Tasmanië’ was last modified on:
Op een wat vage plek in de Ranges ontbijten we. 200 meter verder blijkt nota bene het Hamer Arboretum te staan, met een prachtig uitzicht over een vallei. We nemen even de tijd om er te zitten en te ontspannen. De National Rhododendron Gardens laten we maar even voor wat ze zijn (onduidelijk is of we ervoor moeten betalen), maar we kijken nog wel even naar “Melbourne in de mist” vanaf de Mount Dandenong Observatory. Via een kleine toeristische route gaan we daarna toch echt op weg naar Melbourne in afwachting van onze reis naar Tasmanië.
Naar de dag van de overtocht naar Tasmanië kijken we al heel lang uit. Nu het zover is, zorgen we dat we ruim op tijd bij de ferry – de Spirit of Tasmania – zijn. We moeten er even het drukke Melbourne voor doorrijden (John chauffeert geweldig!) maar door de keurige bewegwijzering vinden we de terminal aan Station Pier in een keer. We zijn er om 16:15 uur. We willen ons inchecken, maar krijgen geen tickets. We moeten ons gewoon om 18:30 uur met auto en al melden aan het einde van de pier. De bootreis is van 21:00 tot 07:00 uur, een nachtreis dus. Tot het vertrek lummelen we wat, eten een broodje en John loopt even weg van de terminal om wat foto’s te schieten van de woonwijk nabij de haven.
Om half 7 sluiten we aan bij de lange rij auto’s op de pier. Het wachten duurt nog lang, maar we vinden het nog steeds spannend. We moeten een auto-inspectie ondergaan en krijgen daarbij te horen dat we de net gekochte twee kilo appels, een kilo wortels en een komkommer niet mogen invoeren. Dat betekent dus dat we al dat goede moeten weggooien of tijdens de reis moeten opeten. We gokken vooralsnog op het laatste. Nadat we de auto op een van de autodekken hebben gestationeerd, gaan we nog even naar het bovendek om naar de skyline van Melbourne te kijken. De sky wordt steeds donkerder, Melbourne licht op.
De Spirit vertrekt keurig op tijd. We brengen de eerste uurtjes door met een verkenningstocht aan boord en nemen een kop koffie. Ook doen we ons best om het fruit op te eten. Om ongeveer 23:00 uur begeven we ons naar onze businessseats voorin de boot. De overtocht verloopt probleemloos. We proberen wat te slapen, maar net als in het vliegtuig lukt dat John niet. Patricia weet wel wat hazenslaapjes te pakken.
