‘Noordkust Tasmanie’ was last modified on:
Om 6:00 uur worden de slapenden gewekt door de aankondiging dat we bijna Tasmanie hebben bereikt. Langzaam maar zeker komt iedereen in beweging. We frissen ons op in de toiletten en werken nog een stuk fruit naar binnen, maar we kunnen uiteindelijk toch de helft daarvan weggooien. Volgens planning arriveren we om 7:00 uur in Devonport. Het offboarden neemt veel tijd in beslag maar verloopt wel goed. Er vindt nota bene nauwelijks controle plaats, zodat we het invoeren van het fruit best hadden kunnen gokken.
Ondanks ons ernstige slaaptekort moeten we meteen op pad, het is immers ochtend. We rijden westwaarts langs de noordkust richting Burnie en stoppen bij de eerste de beste Mac die we tegen komen (in Ulverstone) voor een kop koffie/thee. Daarna vervolgen we de kustweg naar het westen. We zoeken een mooie plek om te ontbijten, maar Burnie blijkt geen succes. Even verderop in Somerset lukt het wel, aan de Cam River.
Onze volgende stop is Rocky Cape National Park, waar we nabij Pebbly Bay een klein stukje van de Postmann Pass bewandelen en een kijkje nemen bij de vuurtoren (Rocky Cape Lighthouse). Interessanter wordt het echter in Stanley, de meest westelijke plaats die we aan de noordkust zullen bezoeken. Via de scenic drive in het dorp rijden we naar de voet van The Nut. John beklimt deze heuvel (het is met zijn typische platte top een Tafelberg) via de Nut Track en Patricia is zo lui om de stoeltjeslift te nemen. Bovenop lopen we de heuvel helemaal rond, het uitzicht is betoverend. Daarna besluiten we het voor deze dag voor gezien te houden, het slaapgebrek begint z’n tol te eisen.
Hoewel Stanley een caravan park heeft (dat konden we zien vanaf de top van The Nut), kiezen we ervoor om nu alvast een deel van de gereden weg terug te rijden voor een overnachtingsplaats. Het wordt het plaatsje Wynyard. We doen er een boodschap en vinden een aardige camping met campkitchen, dus we gaan eerst maar even goed eten. We raken er aan de praat met een Nederlandse dame op leeftijd, die reeds tientallen jaren in Australië woont. Na het eten nemen we een lange douche en al om 21:00 uur sluiten we onze ogen.
Bekijk hier onze foto’s van Australië 2004.
[twitter_stream template=”list” search=”Tasmanie” lang=nl count=5]