Zowel in 2004 als in 2014 bezoeken we Sydney. Voor ons is dit weerzien een trip down memory lane.
In 2004 zijn we maar één volle dag in Sydney. We staan vroeg op om per stoptrein vanuit het plaatsje Dapto, in bijna twee uur naar Sydney te rijden. Met ons treinticket kunnen we ook meteen van de ferries gebruik maken, dus dat is handig.
Darling Harbour ligt op loopafstand van het Centraal Station. Via China Town (Dixon Street) lopen we naar dit gezellige stukje Sydney. We zien een groep mensen bezig aan hun yogaoefeningen. Het beroemde Sydney Aquarium laten we niet zomaar aan ons voorbij gaan, we lopen er bijna twee uur rond. Daarna nemen we de ferry naar Circular Quay. Een machtig gevoel als we onder de Harbour Bridge varen en het Opera House naderen. Vanuit het drukke Circular Quay kunnen we er naartoe lopen. We wandelen ook naar Mrs Macquaries Point – dé plek om Sydney Opera House en Harbour Bridge op één foto te krijgen – en door de wijk The Rocks. Dan nemen we de ferry terug naar Darling Harbour, waar we een hapje eten bij het populaire Blackbird. We zien de avond invallen en de haven prachtig oplichten. Om even over half tien nemen we de trein terug naar Dapto.
In 2014 eindigt onze reis door Australië in Sydney, maar we zijn er twee weken eerder dan ons vliegtuig vertrekt. Tien jaar geleden waren we maar één dag in Sydney; nu zijn het twee dagen én oud & nieuw en we concluderen dat we niet veel meer zien dan toen. Het havengebied met Darling Harbour, het Opera House, de Harbour Bridge en de historische wijk The Rocks is nu eenmaal zo bezienswaardig en fotogeniek, dat je er niet weg te slaan bent. De tijd vliegt voorbij, zeker als je ook nog ergens wilt gaan zitten en kijken. Met onze Multi Day Pass kunnen we onbeperkt met de trein, tram, bus en ferry en daar maken we dankbaar gebruik van, al lopen we toch het meeste.
Wat we nieuw doen ten opzichte van 10 jaar geleden, is een korte wandeling door de Royal Botanic Gardens – waarin een deel van de promenade al is afgesloten i.v.m. oud & nieuw – en een loopje door het zakencentrum vanwege onze nieuwsgierigheid naar Martin Place, waar nog maar vijf dagen eerder een treurige gijzeling met dodelijke afloop plaatsvond in een lunchcafé. De bloemenzee is overweldigend en ontroert John. Mensen staan in de rij om langs het café te kunnen lopen en zelf een bloemstuk te kunnen neerleggen.
Ook nieuw is dat we over de Harbour Bridge naar de overkant van het water wandelen. We wisten eigenlijk niet dat dat kon, maar er is gewoon een prima wandelpad en het uitzicht op de haven is hier vandaan misschien wel het beste. Aan een soort van enorme hangende lichtmat aan de brug kunnen we meteen zien dat de voorbereidingen voor oud & nieuw in volle gang zijn.
Tijdens de decembermaand vinden overal – en dus ook in Sydney – festiviteiten plaats, van kerstliedjes tot ware concerten en van verlichte kerstbomen tot drijvende verlichte Kerstmannen in het water. Wij komen er tot onze vreugde achter dat er in Sydney op zaterdagavond tevens vuurwerk is in de havenkom van Darling Harbour. Een mooi voorproefje van het echte werk aan het einde van de maand.
Met oud & nieuw zijn we rond 14:15 uur in de stad en hoewel het druk is, kunnen we nog rustig lopen. We zijn de ergste meute net voor, want vanaf 14:00 uur worden 1.000 (!!) extra treinen ingezet. We zien dat veel mensen al een plaats hebben ingenomen voor het vuurwerk, maar naar onze mening niet allemaal op heel geweldige plekken. John weigert principieel om al zoveel uren van tevoren ergens te gaan zitten en dus gaan wij gewoon lunchen en lopen we door The Rocks. Maar zo’n 4,5 uur voor het vuurwerk heeft hij geen keuze meer en na een paar vergeefse pogingen vinden we een geweldige plek vlak onder de Harbour Bridge. En zo staan we al die tijd aan een reling te luisteren naar vreselijke muziek en geklets uit de speakers. We worden vermaakt met een stuntvliegtuig en een verlichte botenparade, en om 21:00 uur is er ‘kindervuurwerk’ zodat de gezinnen met kleine kinderen alweer naar huis kunnen. Dat bedenken ze dan weer heel goed, maar er blijven natuurlijk genoeg kleine kinderen tussen de meute over.
Vanaf 85 seconden voor 00:00 uur begint het aftellen en de laatste tien seconden telt iedereen mee. De aftrap is natuurlijk bij de Harbour Bridge en daarna knalt en flitst het overal. Slechts 10 minuten kort. Het schijnt prachtig te zijn, we hebben geen idee, want we hebben alleen maar door een lens gekeken, haha. Vreemd genoeg pakt iedereen z’n spullen na die tien minuten en vertrekt. Binnen 20 minuten zien we de eerste straatvegers al hun werk doen. Een enkeling stapt nog een café binnen, maar de meesten lopen naar de verschillende stations om de trein te pakken. Logischerwijs is dat niet zomaar voor elkaar met één miljoen mensen en dus hebben wij pas om 2:45 uur de trein en liggen we om 5:30 uur op bed. De zon komt dan alweer op.
Een meer gepaste afronding van deze rondreis hadden we ons niet kunnen wensen!
[twitter_stream template=”list” search=”Sydney” lang=nl count=5]
